Pas një vizite në Dubrovnik shkrimtari i famshëm irlandez George Bernard Shaw do të shkruante
“Ata që kërkojnë parajsën në tokë, duhet të shkojnë në Dubrovnik“.
Sot qyteti më jugor i Kroacisë, me një histori gati 1 mijë vjeçare, konsiderohet si “Perla e Adriatikut”.
Qyteti, i kornizuar nga muret antikë, ruan me fanatizëm një traditë të gjallë artistike e cila shihet dhe ndihet kudo që shtrin vështrimin, duke nisur që nga kështjellat mesjetare, kishat, monumentet dhe ndërtesat e Epokës së Rilindjes e të stilit Barok.
Dubrovnik është në listën e vendeve të trashëgimnisë kulturore së UNESCO-s.
Deri më 1909 emri zyrtar i Dubrovnik ka qenë Raguza, ndërsa emri i kohëve moderne të këtij qyteti rrjedh nga fjala sllave ‘dubrava’, që do të thotë pyll.
Në Mesjetë, Republika e Raguzës u bë i vetmi qytet-shtet lindor që arriti të konkuronte Venecian.
Qyteti i vjetër mbetet padyshim atraksioni kryesor brenda në qytet, dhe kjo jo vetëm falë mureve shekullorë që mbështjellin qytetin.
Pikërisht ky qytet këtë fillimnëntori mirëpriti nxënësit e shkollës sonë dhe u rrefeu për bukuritë dhe moshën e bershme.
